Sunday, August 6, 2017

कोरियन बसको छतमा चड्न खोज्दा 😂😂😂



करिब दुई बर्स अगाडिको कुरा हो
नेपालबाट आएको 2 हप्ता जति भयेको थियो
सार्है बजार घुम्न मन लगेकाले हामी तीन भाइ
बजार लागियो
बजार जाने बेलामा  बस खाली नै थियो केही समस्या भएन
बस चडियो बजार पनि पुगियो ठुलाठुला घर तेसैमाथी
राम्रा कोरियन हेरिरम लाग्ने 😃
बजार घुमियो अलि अलि सामान पनि किनियो
खासै कोरियन बोल्न नआउने हामीलाई
पसलमा पनि अलि गार्हो भयो ।

यसो घडी हेरेको बेलुकाको 4 बजेछ
अब कम्पनी लाग्नु पर्छ भनेर हामी बस Stop तिर लागियो
बस कुरियो , एकैछिनमा बस पनि आइपुग्यो बस
पुरै प्याक तेसैमाथि त्यहा बस चढने पनि धेरै नै थिए
त्यसलाई मध्यनजर गर्दै हामी तीन भाइ छतमा चड्न गयौं
 र चडेयौं पनि ।

छतबाट बाहिर हेर्न पनि पाइने हामी मख्ख थियौ ।
एकै छिनमा सबै मानिस हामी तिर हेर्न थाले
कोहि हाँस्न थालेका थिए भने कोहि
रिसाएका जस्ता देखिन्थे ।
त्यतिकैमा हुलबाट आबाज आइरएको थियो

ओइगुक साराम मरि अप्स
(बिदेसिको दिमाग छैन) भन्दै थियो भने कोहि
ख्यन्छालउरो छन्वा हाजा
(पुलिसलाई फोन गर)
कोइ
( इग मो हागो इस्स )के गर्दैछन् भन्दै थिए
 भने कोइ
आइगो ,छिन्चा जस्ता आबाज निकालिरहेका थिए

त्यतिकैमा एउटा सेतो सर्ट र निलो पाइँन्ट लगाएको
कोरियन आयो र भन्यो
पाल्ली नेर आइगो (छिटो तल झर)
हामी एकदम डराएर तल झर्न बाद्य भयौं र तल झयौं
सबै मानिस हाम्रो वरिपरि आएर के के सोध्न लागे

भर्खर कोरिया आएकाले खासै केही बुजेनौ
त्यति खेर सम्म हामिलाई थाहा भैसकेको थियो कि
कोरियामा बसको छतमा चड्न मिल्दोरैनछ भन्ने कुरा
अब त हामिलाई झन डर लाग्यो
न कतै नेपाल पो पठाउँछ कि !!!!
अहो हाम्रो सातो पुत्लो गैसकेको थियो

तेतिकैमा एउता अलि कालो कालो अनुहार गरेको मान्छे आएर
अनु नारा इम्निक्का ???
(कुन देस को हो ??)
भनेर सोधे मैले नेफाल साराम इम्निदा भने
अनि हास्दै भाईहरु नेपालि पो हो भन्नू भयो
मैले खुसी हुँदै हो दाइ भने
अनि किन घेरा लागेका यतिका मान्छे ??

मैले सारा बर्णन सुनाएँ
अनि दाइ हास्दै ड्राइभर तिर गएर कुरा गर्न थाल्नु भयो
अनि करिब 90*जतिको इन्सा (अभिबादन ) पनि गर्नुभयो ।
त्यसपछि ड्राइभर लगायत घेरालागेका मानिस यता उता लागे
अलि मन सान्त भयो ।
हाम्रा लागि ती दाजु भगवान नै साबित हुनु भयो ।
अनि हास्दै आउनु भयो र हाम्रो बारेमा सोध्नु भयो
केही समयको कुराकानि पछि फोन नम्बर आदान प्रदान गरियो
दाजु बुटवलको हुनुहुँदो रहेछ बोल्नमा सिपालु सार्है मजाको मान्छे।

घडिले बेलुकाको 5 बजाईसकेको थियो
अब फर्कने कुरा भयो पछि भेट्ने बाचाका साथ दाजुले
हामिलाई बस चडाउनु भयो र आफुपनी फर्कनु भयो ।
हामी पनि बसमा अगाडिका कुरा सम्झेर मरिमरी हास्दै
कम्पनी तिर लागियो ।
त्यो दिनको सम्झना अस्ति काम गर्दै गर्दा आयो
अनि आज फेसबुकमा उतार्न मन लाग्यो ।
धन्यवाद |

Source : इपियस साथी को Facebook बाट साभार

No comments:

Post a Comment